සමූහ දූශනයට ලක්වූ තරුණිය

සමූහ දූශනයකට ලක්වූ තරුණියක ගැන මගේ අවධානයට එන්නේ මේ දිනවල රූපවාහිනී නාලිකාවක ප්‍රචාරය වන ටෙලියක් නිසායි. අහම්බෙන් මේ ටෙලියේ කොටස් දෙක තුනක් නැරබීමට ලැබුනා.
එහි එක් චරිතයක් වන්නේ තම පෙම්වතා ඉදිරියේදීම සමූහ දූශනයකට ලක් වූ තරුණියක්. මැරයින්ගෙන් පහරකා අඩපනව සිටි පෙම්වතා ඒ අවස්ථාවේ තමා ගලවා නොගැනීම නිසා පෙම්වතාට වෛර කරන තරුණියක්.

නාට්‍යයක ඉදිරිපත් කිරීම කියන කෝනයෙන් බැලූකල මෙහි ඉදිරිපත් කිරීම් කරනා නළු නිලියන් සාමාන්‍ය ටෙලි නාට්ට්‍ය මටාමේදී ඉතා සාර්ථක රංගනයන් ඉදිරිපත් කිරීමට සමත් වෙනවා.

ඒනමුත් මා මෙහිදී අවදානයට ලක් කරන්නේ මෙවන් තේමාවක් නාට්‍යයකට යොදා ගැනීම මගින් නාට්‍ය කරුවා බලා පොරොත්තු වන්නේ කුමක්දැයි සොයා බැලීමටයි.

මේ චරිතය ගොඩනැගීම තුල ඔවුන් ඉතා ගැඹුරින් එම තරුණියගේ මානසික වියවුල් භාවය විදහා දැක්වීමට සමත් වෙනවා. ඒත් එතුලින් ඇති කල හැකි සමාජ බලපෑම ඔවුන් පූර්ණව නොසලකා හැර ඇති බවකුයි මා දකින්නේ.

සමාජ වගකීමක් ඇති නිර්මාන කරුවෙකු නම්, තමන් ප්‍රති නිර්මානය කරන චරිතය අයත් සැබෑ කුලකයක් සමාජය තුල වෙසෙන බව වටහා ගත යුතු වනවා වගේම මේ ඔස්සේ ඔවුන් වෙත ලබා දෙන පණිවුඩය කවරාකාරදැයි වටහා ගත යුතු වෙනවා.
එනමුත් මෙහිදී දැඩි මානසික ව්‍යාකූල තාවයකින් පෙලෙන මෙම තරුණිය නිසා සැබෑවේදී එවන් අත්දැකීමක් ලැබුවෙකු නැවත එම මුල් මානසිකත්වය කරා යොමු වී එහි පීඩාව එදා ලැබුවාටත් වඩා දැඩිව පුණරාවර්ජනය කර ගැනීමකට ලක් විය හැකියි. එලෙස අතීතයේ වලදැමූ මතකයක් පීඩාකාරී මතකයක් පුණරාවර්ජනය වීම තුල පුද්ගලයෙකුගේ අද දවසට ඇතිකල හැකි බලපෑම කවරාකාරදැයි අපට පහසුවෙන් උපකල්පනය කිරීමෙහි හැකියාවක් නැහැ. එවැන්නක් දිව යාහැකි දුර පිළිබඳ අනාවැකි පැවසිය හැක්කෙකු නැහැ.

මේ කථාවෙහි තරුණිය මුහුන දෙන ආකාරයේ බරපතල අපයෝජනයකට ලක්වන පුද්ගලයෙකු ඉන් පසු පත්වන මානසික වියවුල, ඒ ගැන ගැඹුරෙන් සිතා නැති හෝ තමා උපමා කොට සිතා නැතියෙකුට වටහා ගත නොහැකි මට්ටමේ පීඩාකාරි අතිදැකීමකි. එවන් තැනැත්තෙකු අනායාසයෙන්ම තම සිරුර පිළිකුල් කිරීමකට පෙළැඹෙනවා. ඒත් ඒ පිළිකුල ඉවත දැමිය නොහැක්කක්. අසූචි තැවරුනු ඇඳුමක් ගලවා දැමිය නොහැකි අවස්ථාවක්. මේ ඔවුන් පත්වන බරපතල මානසික වියවුලයි.

එහෙත් කෙතරම් බරපතල මානසික වියවුලක් වුවද කාලයෙන් හා උපදේශන මගින් ක්‍රමයෙන් වියැකී යනවා. ඒත් එවන් වියැකුනු මතකයන් මෙවැනි කථා මගින් ඉතා බරපතල ලෙස පීඩා විඳින චරිතයන් තුලින් පුනරූපනය කිරීමෙන් නැවත අවදි කරවනවා.

මේ නාට්‍ය කරුවා විනාශකර දමන්නේ මානසික උපදේශනයන් වල මාස ගනනක් වෙහෙසක් විය හැකියි. කෙනෙකුගේ මුලුමහත් ජීවිතයක් හෝ අනාගතයක් විය හැකියි.
කලා කරුවාට නිර්මාන කිරීමේ නිදහස අවශ්‍යයි. එය අපි අවිවාදයෙන් පිළිගත යුතුයි එහෙත් කලා කරුවා තමාගේ සීමාව හඳුනා නොගැනීම තුලින් අනෙකුන්ගේ ජීවිත අවධානමෙහි හෙලනවානම්......?